Michaeltijd 2016

“Nu de dagen korter worden…”, zingen de kinderen in de Michaëltijd bij het ochtendlied.

De zomer lijkt nog maar kort geleden met de dagen van zon en haar prachtige sterrenregen in augustus, met de meteoren vol ijzer die de aankondiging vormen van Michaël met zijn ijzeren zwaard en weegschaal.

We zijn een  nieuw school- en werkjaar begonnen en hebben, misschien ongemerkt, opnieuw keuzes gemaakt: Schrijf ik me dit jaar in voor een activiteit? Waar geef ik mijn bijdrage aan? Ga ik contacten opnieuw aan? Dit afwegen van keuzes, verbindingen met andere mensen vraagt moeite en kracht. De kinderen zingen: “Met de krachten die wij kregen, van de nacht en van de zon, willen wij aan het werk, geef ons wakkerheid en maak ons sterk.” Met Michaëls kracht kunnen we  onder ogen zien: wat past bij mij? Waar ga ik voor staan?

Michaël strijdt tegen de draak, zoals wij ook strijden met onze eigen draak. 

Ieder van ons herkent wel een stukje in zichzelf waar het niet vanzelf gaat, waar je wel moedig je keuze in kan maken en dan toch weer de strijd dreigt te verliezen. Michaël laat je niet wanhopen, maar wil, als je zijn hulp vraagt, de moedskracht geven om opnieuw te beginnen: rechtop te gaan staan.

De draak wordt bestreden, niet gedood: het gaat erom of jij de draak in de hand kan houden.

Tijdens Michaëlvieringen laten de kinderen met hun vliegers zien hoe dat gaat. En als de vlieger rustig in de lucht staat, is er een evenwicht gevonden tussen alle krachten die aan je trekken.

Michaël oordeelt niet, hij kijkt niet naar wat je op de weegschaal legt, hij wacht op onze vraag om hulp bij het zoeken naar dat innerlijke evenwicht.

De schalen van de weegschaal zijn van koper, de warmtegeleider. Het evenwicht zoeken gaat met het hart. Daar waar  Christus wonen wil.

Marjan Keuter, Michaeli 2016